Όλοι οι κύκλοι κάποια στιγμή κλείνουν. Έτσι φαίνεται πως ήρθε η ώρα του Πέδρο Μαρτίνς. Ο Πορτογάλος τεχνικός, ο οποίος μέχρι εχθές (27/7) ήταν αήττητος στα προκριματικά (σε κανονική διάρκεια αγώνα), γνώρισε τη συντριβή από την Μακάμπι με 4-0 στον Πειραιά.
Μία ήττα αναμενόμενη; Αναλόγως την οπτική του καθενός. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο Μαρτίνς φέρει μία και μόνο ευθύνη για να μην μακρηγορούμε. Άλλωστε, κριτική και εκμηδενισμό κάνουν όλοι από σήμερα.
Η μόνη ευθύνη του είναι πως με τις δηλώσεις του, οι οποίες τον εξέθεσαν και η ανοχή του σε αυτό το ρόστερ τον έκαναν να είναι ο «Mr. Yes» του Ολυμπιακού και το «αγαπημένο παιδί» του προέδρου.
Επιτρέπεται, ένα ρόστερ, το οποίο από πέρυσι έχει σοβαρά προβλήματα στην ποιότητα, να μην αναβαθμίζεται και να είναι ακόμη πιο αδύναμο συγκριτικά με πέρυσι;
Ποιος μπορεί να πιστέψει πως ο Πέδρο Μαρτίνς ήταν ευχαριστημένος με το ρόστερ του 2021-22; Ας μην έχουμε αυταπάτες.
Και μονόφθαλμος μπορεί να καταλάβει και από τις πρώτες μεταγραφές αυτής της σεζόν πως ο Ολυμπιακός ΔΕΝ έχει πάρει εγνωσμένης αξίας παίκτες. Η πολιτική «πουλάω ακριβά, παίρνω με ΠΟΛΥ λίγα» κυριαρχεί για τα καλά και ήρθε η ώρα να πληρωθεί αυτό το νόμισμα.
Η φυγή Μοντεστό δεν ήταν τυχαία. Όπως επίσης (ας γυρίσουμε τον χρόνο πίσω) μόνο τυχαία ΔΕΝ ήταν η ξαφνική φυγή του Μάρκο Σίλβα σε ένα απλό μεσημεριανό πρόγραμμα της προετοιμασίας.
Δεν δέχθηκε να φύγουν παίκτες, και την επόμενη σεζόν (επί Μπέντο) μπορείτε να θυμηθείτε πόσο υποβαθμισμένο ήταν το ρόστερ συγκριτικά με μία σεζόν πριν.
Ανακεφαλαιώνοντας, η σχέση Ολυμπιακού – Μαρτίνς εκθέτει πια η μία πλευρά την άλλη. Η διοίκηση του Ολυμπιακού, μέχρι τις 27 Ιουλίου, δεν έδειχνε πρόθυμη να αλλάξει ριζικά το περσινό ρόστερ, το οποίο δεν ήταν στα επίπεδα του πρωταθλητή Ελλάδος, ενώ ο Πορτογάλος έβαλε στις πλάτες του παραπάνω ευθύνες από όσες του αναλογούσαν.
Ο μόνος τρόπος να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο ήταν ξεκάθαρα να υποστεί ο Ολυμπιακός μία τέτοια συντριβή μπας και επέλθει μία μερική κανονικότητα σε μεταγραφές και προσθαφαιρέσεις, που πρέπει να γίνουν από πέρυσι.
Για τα ονόματα που ακούγονται, απλά να πούμε πως ο Μπιέλσα θέλει… εγγυημένο κασέ, όχι πειράματα και κυρίως όχι παραινέσεις στο έργο του.