Oι Philadelphia Sixers ήταν σαφώς ένας από τους δραστήριους οργανισμούς στα trades που έγιναν. Μετά τον Jimmy Butler ο σύλλογος του Joel Embiid απέκτησε τις υπηρεσίες και του Tobias Harris, καλύπτοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το κενό στη θέση «4». Το franchise παίζει ουσιαστικά τα ρέστα του, φιλοδοξώντας να επιστρέψει μετά από πολύ καιρό στους τελικούς της λίγκας.
Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι όλα εξελίσσονται ομαλά. Οι νέοι Big 4 της Philadelphia αποκτούν γρήγορα της κατάλληλη χημεία και η πορεία της ομάδας σταδιακά βελτιώνεται. Ανεξάρτητα από την κατάληξη της σεζόν, υπάρχουν ορισμένα προβληματάκια οικονομικού χαρακτήρα. Αμφότεροι οι Butler/Harris μένουν ελεύθεροι στο τέλος της χρονιάς. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι για να διατηρήσουν στο ρόστερ τους, οι Sixers θα πρέπει υπό φυσιολογικές συνθήκες να τους προσφέρουν το maximum συμβόλαιο. Το γεγονός αυτό ενδέχεται να προκαλέσει σημαντικές ανακατατάξεις στο αγωνιστικό τμήμα. Ρίξτε μια ματιά στην παρακάτω φωτογραφία.
Στον πίνακα παρουσιάζεται η μισθολογική δαπάνη των Big 4, για την σεζόν 2019-20. Όπως παρατηρείται και με δεδομένο ότι οι Butler/Harris θα ανανεώσουν, δεσμεύονται ούτε λίγο ούτε πολύ 101 εκατομμύρια δολάρια μόνο για τέσσερις παίκτες. Το salary cap υπολογίζεται στα 109 εκατομμύρια, ενώ o φόρος πολυτελείας (luxury tax) αρχίζει να προσμετρείται από τα 132. Η κατάσταση δε γίνεται ακόμα χειρότερη σε δύο σεζόν από σήμερα, όταν δηλαδή ο Ben Simmons θα υπογράψει το νέο του συμβόλαιο.
Η μετάφραση των αριθμών μας οδηγεί στην εξαγωγή συγκεκριμένων συμπερασμάτων. Εάν οι Sixers επιθυμούν πράγματι να κατασκευάσουν ένα ανταγωνιστικό σύνολο το οποίο θα πλαισιώσει τους Big 4, τότε είναι υποχρεωμένοι να ξεπεράσουν κατά πολύ το όριο του luxury tax και πληρώσουν εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια σε φόρους. Ειδάλλως ο πάγκος τους θα είναι πιθανότατα ένας από τους χειρότερους στο ΝΒΑ. Και δίχως αξιόλογους αναπληρωματικούς μπασκετμπολίστες, δεν έχει κανένα δικαίωμα να λογίζεσαι ως διεκδικητής του τίτλου.
Το πραγματικό ερώτημα βέβαια είναι διαφορετικό. Υπάρχει κάποιο σενάριο, στο οποίο μια ομάδα που δραστηριοποιείται σε μια σχετικά μέτρια σε μέγεθος αγορά όπως η Philadelphia, να είναι διατεθειμένη να πληρώσει τόσα πολλά χρήματα σε φόρους; Η ιστορική εμπειρία καταδεικνύει πως η απάντηση είναι μάλλον όχι. Αυτός είναι και ο λόγος, που προσωπικά δεν αντιλαμβάνομαι γιατί το front office προχώρησε στην εν λόγω κίνηση. Τεράστιο κόστος, υποθήκευση του βραχυπρόθεσμου μέλλοντος του συλλόγου, με αντάλλαγμα αμυδρές ελπίδες για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Το Process βαδίζει από το κακό στο χειρότερο.